Paardenblues



Haar liefde is voorbij. Zoveel is de paardenbaas wel duidelijk. 

Toenemende afwijzingen van de merrie deed de hengst veranderen. Galoppeerde hij voorheen nog vrolijk hinnikend rondjes om haar heen, nu is verdrietige meditatie op de vierkante meter, zonder eetlust, zijn dagelijks gedrag. Dus wordt hij verkocht. Voor hem een ander...

Toeval bestaat niet. Enkel lotsbestemming. Zijn nieuwe eigenaar bezit een weide aan de andere kant van de Maas. Precies tegenover de merrie.  En dus aanschouwt de hengst, elke dag opnieuw, hoe zijn voormalige geliefde speelse spelletjes speelt met haar nieuwe minnaar. Steeds sneller wegkwijnend realiseert hij zich, dat zijn volgende en tevens laatste halte de paardenslager zal zijn. Maar daar heeft hij vrede mee. Alles is beter dan tot in eeuwigheid staan te staan en binnensmonds te hinniken:

“Ik mis je zo...”



====================



Reacties